نان در یزد  33 تومان ناقابل فروخته شد  و چند نکته ناقابل تر ؟؟؟!!!!!

یزدفردا :در یزد قیمت نان  بدون هیچ گونه اصلاع رسانی از  امروز جمعه در نانوائی ها 33 تومان فروخته شد .

به گزارش یزدفردا : امروز جمعه 10 مهرماه 1388  نانوائی ها در یزد نان را به قیمت 33 تومان به مردم عرضه نمودند و همین امر باعث شده بود تا عده ای از مشتریان نانوائی ها با تعجب و شک به نانوا ها اعتراض نمایند .
افشاری یکی از شهروندان ساکن میدان آزادی به خبرنگاریزدفردا گفت :امروز جهت تهیه نان به نانوائی مراجعه نمودم و زمان پرداخت وجه متوجه شدم که قیمت نان از 25 تومان به 33 تومان  افزایش  یافته است .وی افزود :در ابتدا فکر کردم نانوای محترم خود نرخ گذار شده و چون هیچگونه خبری در این زمینه از هیچ طریقی نشنیده بودم  به نانوای محترم معترض شدم و طلب نرخ نامه نمودم که متاسفانه  نرخ نامه ای را نیز در نانوائی مشاهده نکردم .

وی ادامه داد :البته افزایش نرخ نان شاید برای خیلی ها مهم نباشد اما برای من که بازنشسته و عیالوار هستم شوک  غریبی است و چرا به یک باره باید هشت تومان  افزایش را بدون هیچ اطلاع رسمی  بپذیرم .این شهروند یزدی در ادامه با اشاره به اینکه متاسفانه  روند توزیع نان در شهر یزد روز  به روز بدتر می شود و نمی دانیم دادمان را  چه کسی باید پاسخ دهد  افزود :مدتی است که نانوائی های متعددی  را می بینیم که بدون هیچ جایگزینی  تعطیل  می شوند و در مقابل سوپر لبنیاتی های  همان محل  کم کم تبدیل به نانوائی می شوند و البته نان دانه ای  180 تومان و بعضا تا دویست و پنجاه تومان هم  می رسد و مردم  ساکن محلات هم که نانوائی محلشان تعطیل شده مجبورند نان  گران تر از برنج را خریداری  نمایند .

وی به تعطیلی نانوائی چهارراه فرهنگیان که نزدیک منزلش می باشد اشاره نموده و افزود :نانوائی را مسئولین تعطیل نموده و اصلا به این نکته که مردم چه گناهی دارند و نانشان را از کجا تامین نمایند  توجه نمی شود و اگر سری به مغازه های سوپری این محل بزنید با انواع و اقسام نان های مختلف  گران قیمت مواجه می شوید که نشان دهنده عزم جدی مسئولین برای عادت دادن مردم به خرید نان آزاد است و اگر اینگونه نیست پس آرد این نانها از کجا تامین می شود ..


البته فارغ از مسائل طرح شده توسط این شهروند یزدی ،آنچه که طی چند سال گذشته در سطح شهر یزد کم کم به قانون تبدیل شده این است که سوپر لبنیاتی های یزد همه تبدیل به نانوائی شده اند و فروش نان این مغازه ها  ار لحاظ تعداد  بیش از هر چیز دیگری است و تایید کننده این که نانوائی های سطح شهر یزد و شورای آرد و نان  به گسترش جمعیت و نیاز جامعه دقت نکرده و برنامه ای برای  در دسترس قرار دادن نانوائی های مورد نیاز مردم نداشته اند و مردم هم  که نان یکی از ضروریات سبد غذایشان می باشد بالجبار نان مورد نیاز خود را از هر محلی که توانسته اند تامین نموده اند .
آنچه مسلم است تولید کنندگان نان آماده در سطح شهر روز به روز افزایش یافته و به بهانه نداشتن سهمیه نان را به قیمت آزاد ،آزاد  از طریق لبنیاتی ها عرضه می نمایند ودر کنار تولید کنندگان محلی با نان های لواش  بدون کیفیت تولید تهران و کرج هم که بیشتر به آرد رطوبت داده می ماند تا نان و با تما س دست با آن به یکباره فرو می ریزند و تبدیل به آرد می شوند  هم مواجه هستیم و البته نباید از تبدیل نانوایی های سنتی به مکانیزه که نان های با اصطلاح سنتی تولید می نمایند هم غافل شویم که با وام های دولتی و تبلیغات فراوان که نان بدون حرارت مستقیم تولید می شود و هزاران وعده دیگر به مردم عرضه شده و می شود و تنها کمتر از چند ساعت بعد از پخت قابل خوردن می باشد و بعد از آن  به گونی های نان خشک منتقل می شود .


به نظر می رسد اگر کمی با برنامه و در نظر گرفتن ذائقه مردم و نیازهای جامعه  عمل شود چند مشکل با برنامه ریزی درست تولید و عرضع نان با هم  حل شود

اگر به نانوائی های سنتی یزد  نیم نگاهی بیندازیم قطعا خواهیم دید که با کمترین پخت حداقل چهار نفر در آن شاغل بوده و هستند  که با تبدیل آن به مکانیزه با هزینه سنگین ،که وام های دولتی جوابگوی آن بود حداقل دو نفر را بیکار نمودیم و البته این که دولت مردان اعتبار برای بیکار نمودن افراد ،بدون هیچ مزیت  قابل افتخاری  بگذارند جای تامل دارد والبته به نظر اکثر مصرف کنندگان  نانوائی های مکانیزه جدید تنها ذائقه مردم را تغییر داده و نان های تولیدی  معولا تا تازه هستند قابل استفاده و با گذشت اندک زمانی غیر قابل مصرف می باشند مخصوصا برای افراد سالمند . در صورتی که نان های سنتی یزد معمولا تا چند روز قابل استفاده بوده و هستند .و اگر بهانه تولید بیشتر را نیز برای توجیه کار مطرح نمایند این سئوال که آیا تولید مازاد نانوایی مکانیزه شده  براساس  نیاز محلات و محدوده نانوائی  بوده یا نه مطرح خواهد شد که به نظر می رسد معمولا نانوائی های مکانیزه شده نان های مازاد تولیدی خود را روانه سوپری ها می نمایند و بعضا خدای ناکرده مجبور به فروش آرد ....

در اینکه با نانواهای  متخلف باید برخورد شود هیچ شکی نیست  اما آیا هیچ ارگانی تا کنون در جهت  شناسایی دلایل تخلفات مکرر نانواها اقدامی  انجام داده است و آیا  مسئولین محترم امر تا کنون به این فکر کرده اند که مردم محدوده نانوائی متخلف گناهشان چیست ؟و آیا نمی توان نانوائی هائی که به صورت خانگی نان تولید می نمایند و به قیمت آزا د در اختیار مصرف کنندگان قرار می دهند به گونه ای در محدوده نانوائی های سهمیه دار ساماندهی نمود تا در شرایط تعطیلی نانوائی های متخلف با اختصاص آرد به آنها جوابگوی نیاز مردم باشند و در نهایت نیز در امر تولید نان های آزاد نیز کنترل داشته و به نوعی  با ایجاد رقابت  بین نانوائی  های موجود با نانوائی های  تولید کننده آزاد زمینه عرضه تولید با کیفیت نان را ایجاد نمود .

یکی از معضلات مهم عرضه نان وآرد ،فروش آرد دولتی در بازار آزاد است که تشویقهایی به عنوان حق الکشف هم برای مامورین   در نظر گرفته شده است و البته دلایل متعددی در هدایت نانوا ها به فروش آزاد آرد وجود دارد که بایستی توسط متولیان امر به صورت علمی بررسی و در جهت برطرف کردن آن گام برداشته شودو به نظر می رسد متولیان امر ساده ترین راه را انتخاب نموده و مهمترین دلیل را اختلاف زیاد قیمت آرد دولتی عنوان می نمایند روز به روز در جهت گران نمودن نان مردم اقدام می نمایند و این در حالی است که اکثر قریب به اتفاق نانواهای شهر یزد تا کنون در این زمینه اقدام نکرده و کارنامه درخشانی نیز دارند و آیا دلایل عدم فروش آرد توسط اینگونه نانواها به جز تعهد و ایمان فرد متصدی  مورد بررسی قرار گرفته است و آیا یکی از دلایل مهم روی آوردن بعضی از نانوا ها به فروش آرد  عدم نیاز و نداشتن مشتری در حد سهمیه اختصاص داده شده نیست و آیا مویید این نیست که سهمیه اختصاص داده شده به نانوائی ها  با توان تولید و تقاضای مصرف کنندگان آن محل تناسبی نداشته است .

نکته مهم در اختصاص نانوائی و سهمیه هر نانوائی فاکتور جمعیتی محدوده فعالیت و پوشش آن است که در خیلی از محلات یزد به صورت شناور بوده و با بالا رفتن سن محلات  افراد ساکن آن نیز کاهش یافته و در شهرک های جدید نیز شاهد آن هستیم که با راه اندازی  چند صد واحد آپارتمان تغییری در افزایش نانوائی های  آن محل ها دیده نشده و مردم هم به ناچار به دلیل نداشتن وقت کافی و صف های طولانی مجبور به تهیه نان های بی کیفیت و یا با کیفیت گران قیمت لبنیاتی ها شده اند .

نه اینکه با پیشرفت و صنعت مخالف باشیم وقصد عقب گرد نماییم، اما بی کاری معضل لا ینحل و پر حاشیه جامعه فعلی ماست و یکی از شغل هائی که در روز های نه چندان دور در یزد بوده و کم کم به فراموشی سپرده شده است شغل پادوئی در نانوائی ها بوده که هر نانوائی چند پادو داشتند که هر کدام در حد توانشان  منازلی در محدوده نانوائی را ساپورت می نمودند و نان مورد نیاز آنها را درب منازلشان  تحویل می دادند و دستمزد خود را نیز ماهیانه از منازل دریافت می کردند و آیا نمی شود با برنامه ریزی دقیق شرکتها ،با افرادی را برای توزیع نان مورد نیاز آموزش داد و افراد بی کاری را در این زمینه به کار گمارد وزمینه حذف  سوء استفاده کنندگان  از بازار بی در و پاشنه تولید و عرضه نان را ایجاد نمود .


حال که در سال اصلاح الگوی مصرف  قرار داریم ودر حالی که شاهد عرضه انبوه نان های آزاد در لبنیاتی های استان هستیم وخود مدرکی بر نیاز مردم استان به نان بیشتر از آنچه که توسط نانوائی های موجود تولید می شود ، می باشد و اکثر اینگونه نان ها درخارج از استان و شهر یزد تولید شده  و زمان انتقال به یزد نیز به زمان نگهداری اینگونه نانها اضافه شده و اکثرا فاقد کیفیت مناسب بوده و   بیشتر به چرخه تبدیل نان به نان خشک حیوانی  می ماند تا عرضه نان مصرفی مردم  ،آیا بهتر نیست مسئولین استان با برنامه ریزی کامل با در نظر گرفتن آیتم های جمعیتی ،کیفیتی و ذائقه مردم  در جهت رفع نیاز مردم گام برداشته و این تهدید را تبدیل به فرصتی برای  به کار گیری افراد بیکار جامعه در این مقوله نمایند و با مقابله با عرضه نان در چرخه بدون نظارت لبنیاتی ها  و ایجاد محلهای تولید نان سنتی با کیفیت و رقابتی 
تعداد زیادی از جوانان  بیکار جامعه را به کار گمارده و مردم را نیز از بلا تکلیفی و سردرگمی و اجبار در مصرف نان های بی کیفیت آماده  و بیماری های ناشی از مصرف نان های فاقد کیفیت نجات دهند .

نکته قابل تامل در افزایش نرخ نان که پاسخ مسئولین را می طلبد نرخ 33 تومان است که باعث از بین رفتن حق مردم است و آن هم رقم نا متعارف و غیر حساب شده 33 تومان است  که باعث گم شدن مبالغ ریادی و اجحاف در حق مردم می شود ،همین امروز اکثر نانوا ها با گرد کردن رقم اعلام شده  شش قرص نان را دویست تومان فروختند و دو تومان ناقابل  از جیب مشتریان محترم بدون هیچ زحمتی به جیب نانوایان رفت و از هر سه قرص نان 10ریال و از هر قرص نان بعضا 20 ریال ،که مصرف کننده  برای خرید یک نان بایستی یا  33 تومان پول خرده داشته باشد یا 35 تا چهل تومان را بدهد و دم بر نیاورد و البته اگر این ریال ها را جزو "فمن یعمل مثقال ذره خیره یره و من یعمل مثقال ذره شره یره :بدانیم  باید  تصمیم گیرندگان  برای  آن دنیا  پاسخی  قانع کننده برای خدای متعال داشته باشند که باعث  و بانی  این حق الناس شده اند .
یزدفردا

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا